Hij huilt bij de begrafenis
niet om wie gestorven is
maar omdat het nu kennelijk mag.
Beulen kruipen uit het graf
verraders dragen de kist
bedriegers werpen zand
een leugenaar leest de mis
op de valse cadans van het koor
dat de moord beging.
In de kring van rouwenden
ontwaart hij een zonderling
die gebaart dat hij zich vergist:
kijk maar, er ligt niet wie er ligt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten