Er was vervallen. Er was verslagen.
Er waren woorden van de levenden later.
Er was onbegrip. Er was weemoed.
Er was een lege auto langs de weg.
Er was een coupé gevallen in de vallei.
Er waren ramptoeristen, verslaggevers,
cameramensen. Er waren artikelen in de krant.
Er waren foto’s van de fotografen. Er was zand.
Er was geen afscheid, daar was geen tijd voor.
En er was spijt, al wist niemand om wat.
Zo moet ik verleden week zijn overleden.
Ik ben door iets onnoembaars overreden
toen ik onoplettend overstak van mij naar jou.
Ik denk dat het niet helemaal klopt. Er is ook een deel: er waren cameramensen. Mensen zonder camera's en mensen zonder mens te zijn. En dan is er voor 'zo ben ik..' normaal gezien 'er was een weg en een bestemming en iets wat daar tussen lag' zoiets. Dus vilgens mij klopt het gedicht zoals hier weergegeven niet helemaal.
BeantwoordenVerwijderendank je, ik ga nog eens kijken
Verwijderen