Mijn vader had de mooiste handen Wim den Blanken

Mijn vader had de mooiste handen

nagels kort geknipt, nooit rouwranden 

geschapen met de gulden snede

 

vastberaden in hun handelen

alsof ze stante pede 

ieder instrument konden bespelen

veelomvattend maar geen kolenschoppen

kantoorkussentjes 

op palmen en vingertoppen

 

was ik verkouden dan pakte paps 

Vicks uit de medicijnenkast

en wreef de blauwe zalf

met aandacht over mijn tengere bast

in naam van de vader smeerde zijn duim 

tot slot een kruis op mijn voorhoofd

 

warmte bevrijdde dan verstopte holtes 

en ik geloofde dat ik beter zou worden

 

was ik ongehoorzaam 

dan greep hij mij vast 

droeg de lichte last

naar de kelder

en doof voor mijn smeekbedes

deden de handen hun corrigerende werk 

 

weerloosheid verlamde mijn spieren

en ik beloofde dat ik beter zou worden

Is het mijn sterfdag? Lieke Marsman

De lucht is stil, als lucht

op een kalender

Is het mijn sterfdag?

Vergeet klokken die luiden

De lucht is stil, als lucht

Is het mijn sterfdag?

Vergeet engelen en psalmen

Ik wil de vanille van een oud boek

Ik wil een koud flesje bier

en ik wil jou, nog één keer

Vergeet vogels die zingen

Ik wil mijn hond horen drinken

Promesse de bonheur / Menno Wigman

Ik in haar bed en zij die net de douche uit stapt.

Zoals zij loopt, zoals zij naakt het huis door loopt,
zo zullen vanaf nu de dagen lopen.

Ze neuriet en ik zit verhevigd in haar bed.
Oneindig wakker is ze, warm en trots en zacht
en mooi, zo mooi, ik krijg het niet gezegd.

Het is een liefde die. Het is een wonder dat.
En alles wat ik van een lichaam heb verlangd
staat voor mijn ogen naakt te zijn,

naakt en van mij. De kamer hijgt nog, geil en stroef.
Haar mond, gemaakt voor lippen en genot, haar mond,
haar stoere, hoogverheven mond staat goed.

Lotgenoten /Jules Deelder

Lotgenoten,

Ons gaan is een komen
Ons komen een gaan

De zin van het leven
is dat we vergaan

De wereld van iedereen
Niemand de baas

Het heden is eeuwig
Alles is waar

God of Jehova
Allah Jahweh

De één is de ander
De ander de één

Ontsteekt uw geweten
Kijkt om u heen

Het lot dat we delen
laat niemand alleen

The genius of the crowd /Charles Bukowski

there is enough treachery, hatred violence absurdity in the average
human being to supply any given army on any given day

and the best at murder are those who preach against it
and the best at hate are those who preach love
and the best at war finally are those who preach peace

those who preach god, need god
those who preach peace do not have peace
those who preach peace do not have love

beware the preachers
beware the knowers
beware those who are always reading books
beware those who either detest poverty
or are proud of it
beware those quick to praise
for they need praise in return
beware those who are quick to censor
they are afraid of what they do not know
beware those who seek constant crowds for
they are nothing alone
beware the average man the average woman
beware their love, their love is average
seeks average

but there is genius in their hatred
there is enough genius in their hatred to kill you
to kill anybody
not wanting solitude
not understanding solitude
they will attempt to destroy anything
that differs from their own
not being able to create art
they will not understand art
they will consider their failure as creators
only as a failure of the world
not being able to love fully
they will believe your love incomplete
and then they will hate you
and their hatred will be perfect

like a shining diamond
like a knife
like a mountain
like a tiger
like hemlock

their finest art

Twee lampen schijnen /Herman Gorter

Twee lampen schijnen,
de spiegel schemerblauwt, er schrijnen
lichten in meubels rondom,
alle dingen zijn stom.

Ik hoor adem uit een vrouw
komen, ik wou
ik wou - ik zit zwaar en stil,
't is niets wat ik wil.

Hoor de klok rikketikken,
hij telt de ogenblikken.

Je hebt me alleen gelaten /Hans Lodeizen

je hebt me alleen gelaten
maar ik heb het je al vergeven

want ik weet dat je nog ergens bent
vannacht nog, toen ik door de stad
dwaalde, zag ik je silhouet in het glas
van een badkamer

en gisteren hoorde ik je in het bos lachen
zie je, ik weet dat je er nog bent

laatst reed je me voorbij met vier
andere mensen in een oude auto
en ofschoon jij de enige was die
niet omkeek, wist ik toch dat jij
de enige was die mij herkende de enige
die zonder mij niet kan leven

en ik heb geglimlacht

ik was zeker dat je me niet verlaten zou
morgen misschien zul je terugkomen
of anders overmorgen of wie weet wel nooit

maar je kunt me niet verlaten